كار كردن در زمين كشاورزي و سختي آن همواره كشاورزان را براي شروع كار بر باورهايي وا داشته است كه در خور ثبت و ضبط مي‌باشند. به ياد داريم كه اگر بر روي سفره غذا، برنج را روي سفره مي‌ريختيم. بزرگان ما مي‌گفتند (دراصطلاح محلي : ) پلارِ حَرومْ نَكِنْ، پِلاتيم قايْدِه بَهيمي بينْج هاكِرْدِمي. برنج را حرام (اسراف) نكنيد، اندازه برنج شديم و برنج توليد كرديم. اين سخنان به ما مي‌آموخت كه اسراف نكنيم و در كنار آن بدانيم كه تهيه برنج و كار در زمين كشاورزي بسيار سخت و دشوار است.
كشاورز شالي كار قبل از آنكه خزانه برنج ( به اصطلاح ) تيمْ‌جاره را آماده كنند. چند روز مانده به بهار توسط ميرآب (كه هر سال تعيين مي‌كنند) روزي را براي لاي‌روبي نهرهاي آب ( به اصطلاح ) كيله تجمع كرده و دسته‌جمعي به تميز كردن نهرهاي آب مي پرداختند تا آب را از مسير رودخانه به سرزمين آورند (به قسمتي كه آب از رودخانه وارد نهر مي شود ( به اصطلاح ) بَنْدِسَرْ مي‌گويند.)
نظرات